Monday, August 31, 2009

Full Of Stress!!!!

Aku tersangat stress dr minggu lepas! Aku berkejar balik tuk jaga nenek… masa aku penuh tertumpu pada nenek.. aku tak hirau benda lain.. setiap ari aku uat kerja yg sama, masak tuk nenek.. mandikan nenek.. tukarkan lampin… kejap2 mintak itu, kejap2 mintak ini.. aku banyak diam.. tak berkata apa2…

ptg pula kena masak tuk buka.. then sahur, kemas apa yang patot.. HP pun aku tak hirau… dah la mmg tak de coverage! Aku tak layan pun sape2 yg msg aku….

Sesekali aku tertido dekat sofa, aku rasa aku keletihan… penat papah nenek ke bilik air.. penat layan karenah nenek.. tapi bukan aku tak ikhlas buat kerja… Cuma… emosi aku sikit tertanggu.. semacam aku yg menanggung beban itu sedangkan adik beradik aku yang lain tak ambik tau… alasannya… AKU PEREMPUAN!!!

Aku cuba gembirakan diri aku, pergi ke salon.. cuci rambut.. buat treatment! Aku sacrifice masa aku ngan kawan2 aku, sbb nenek.. kalo aku kuar, cemana ngan nenek?? Itu je yg aku fikir, sape nak tukar lampin dia.. sape nak tgk apa dia buat? Sapa nak layan karenah dia? Sape nak sediakan milo tuk dia???

Dan aku tak sangka, aku terlalu emosi di malam MERDEKA, sampai aku menangis sorang2… aku nak bercakap… tapi aku tak tau cemana nak luahkan… adik2 semua keluar ngan kawan2.. aku sorang2 kat rumah, asyik pikir, cemana ngan NENEK??? Aku cuba msg beberapa sahabat aku, tapi aku seperti tidak waras, menangis tak tentu hala… ntah apa yang aku sedihkan, ntah apa yang buat aku berkecil ati! Mungkin aku terlalu stress ngan keadaan skrg… Sorry…

Aku tunggu nenek tidur, baru aku naik tidur.. aku tak bising mcm dulu, aku tak tahu kenapa mulut aku seperti terkunci… aku tak marah pun kucing panjat kreta aku, aku tak marah pun kucing cakar2 kreta aku! Aku banyak diam…

Di pagi merdeka.. aku berfikir… walau nenek tak layan aku dgn baik dulu, walau zaman kanak2 hingga remaja aku sangatlah pahit tuk di telan, tapi aku berjaya harunginya… aku berjaya keluar dr emosi itu! Aku berjaya lupakan keperitan aku dulu… aku merdekakan diri aku… supaya tidak terus hanyut dgn perasaan itu.. aku tidak menyimpan dendam.. tapi aku cuba menzahirkan rasa itu dgn berdiam… kerana diam itu mampu padamkan segala memori pahitku dulu…

Dan aku bersyukur, aku punya kudrat menjaga makan minum nenek.. aku mengeluh bukan kerana nenek, Cuma aku berkecil hati dgn adik aku sendiri… sedangkan dia orang yang cukup bertuah mendapat sepenuh perhatian dr nenek…

Orang takkan faham apa yang aku rasa.. kerana aku cuba sembunyikan segalanya. Dgn gelak ketawa… dgn ‘clumsy things’ yang slalu aku buat!! As long my friend happy.. & aku terus bernyawa dgn kegembiraan itu! :-)

aku cuma meluahkan apa yang terpendam...

Thursday, August 27, 2009

Mak Qaisara...

Alhamdulillah mak sara dah kuar hospital... cuak gak dgr dia masuk hospital sbb batuk2! ye la.. aku kan batok gak.. dah tu aku plak pantang dekat ngan orang sakit, selang sehari, sure aku kena! lagi2 kat opis nie, kalo si crystal bdk kurang imun tu selsema, sah besoknya aku pun dapat virus dia!

kak ita kena quarantine seminggu kat umah.. tapi aku tak sempat nak jenguk dia lagi.. cian plak aku dengar.. abang aku runsing... sara tak bape sihat! wife dia warded! nenek sakit.. kelam kabut gak la hidup dia minggu nie...

smlm hasbullah dah ada umah.. kak unie sbok tanya pesal dia cuti! aku rasa dia pun lupe la Malaysia Merdeka 31 August! sah la cuti! hahaha... but i dun tink dia leh lupe, sbb tu date anniversary dia! hahaha...

aku bangga ada adik2 laki aku, walau diaorang tu anak laki, diaorang sanggop jaga nenek.. mandikan nenek, cuci apa yang patot.. masak tuk nenek walaupun puasa... yang impress nya psl adik aku 3 orang tu ( tak termasuk rahman yang sengal ek! ) diaorang mmg pandai masak! just imagine, diaorang bule masak tuk satu family makan.. kalo aku ada kat umah, jgn harap lah diaorang nak ke dapo.. asek2 aku je la.. nak uat cemana, menantu bapak aku yang lain tak reti masak! huwaaa...


nampak nye pose ni aku asek berulang alik ke banting je la... tak pe la.. DEMI NENEK....

Wednesday, August 26, 2009

NeneK~!

3rd day pose..

aku kat opis menjalan kehidupan yang ceria seperti biasa! batuk ni menghantui idup aku la... aku dipaksa pakai mask lagi! adeh... tak pe la, tuk kebaikan orang lain jugek.. ( wah.. skrg pikir positip aje... cik dee yang ajo... )

masuk tghari.. aku dah flat dah.. bkn sbb pe, kepala aku rasa nak pecah! pusing mcm giler.. aku rehat kat surau.. alhamdulillah reda...

peas urusan kat ABC, aku trus drive balik! mak aai... jam gilllerrrr! aku sampai umah lagi 5 minit nak buka.. nasib baik ada orang tolong blikan food.. BUT, aku cume makan roti jalan 2 bijik, then aku tak de selera.. kepala aku sakit, batok aku menyerang tak berhenti... aku rest & ambik ubat... aku terjaga beberapa kali sbb everybody cari aku mlm tu..

nenek sakit! adeh... SMS nie buat aku sasau! aku mkn ubat, kepala pusing, badan tak larat.. mak ai.. cemana nak drive balik... aku col sume adik2 aku, then aku tito dgn hp kat tangan! nenek.. esok aku balik!!


4th day pose!

sahur tadi aku sempat masak lagi! agaknya dah mmg perangai aku, kalo bulan pose mmg rajin masak! hahaha.. tak tipu beb... tiba2 otak aku cargas je pikir nak masak pe! huwaaa...

lepas opis hour, aku run trus ke banting! aku sampai awal... tgk nenek.. aku senyum tgk dia, ble naik atas, aku meraung tak hengattt!! aku mms muke nenek kat kak unie.. ( * aku tulis pun dgn air mata bergenang... )

nenek jatuh masa sahur.. ilang imbangan badan.. so, kerana kedegilan dia tak mahu ke hospital ( dia kata nanti kena tebuk2 badan dek doktor! ) dia terpaksa tanggung rasa sakit tu! setelah di cek oleh orang kampung kelanang ( ni sedare mara nenek aku daaa.. ) dia kata sah la nenek aku terseliuh! tapi secara scientifically nya, aku tak rasa begitu! hati aku kuat mengatakan tulang dia bergeser satu sama lain, tu sbb dia rasa sakit ble buat gerakan!

lepas membahgiakan nenek( aku carik psl pasal kucing dia tu! hahaha... ) , aku biarkan dia tido.. then aku balik shah alam... dah lewat pun terpaksa redah gak...



5th day pose...

kerja dgn mengantuk! tapi banyak kerja ari nie... let get the work done! 5pm! completed now! mari cabooot... cargas aku pecut ke banting!

sampai umah, aku nampak insan2 yg menyakitkan ati aku.. aku sabo je.. dr smlm asek terserempak je... aku langkah masuk, say hi to nenek & caboott!!!

gi jalan2 naik moto ngan ean! hahaha.. mcm dolu2 masa skula. tu la kerja kitaorang! tapi kali ni different, kami di temani bdk kecil! Darius ada... si baby comel itu...

nenek dah boleh duduk! yahhoo... aku layan je karenah dia.. ala.. aku tau dia tak layan aku baik dulu, tapi apa2 pun dia ttp nenek aku! memory aku asek recall ble aku terpandang sudut2 kat rumah... kat rumah ni aku membesar... huwaaa...

lepas dia tido... aku ilang lagi... sambil aku drive pulang, aku menangis tak berhenti.. garis kusut berselirat di tapak tanganku membuktikan jalan berliku yang terpaksa aku tempuhi... semoga aku tabah menghadapinya...

Sunday, August 23, 2009

menjelang puasa...

ntah nape aku girang nak sambut pose tahun nie... uhuhu... tak tau nape.. tapi aku tak sabo nak sambut pose..

1st day pose...

lepas je zohor, aku gerak balik ke banting! plan nak buat keria! tapi tak sempat la! habib & rahman naik satu kapal! hahahaha...

masak apa yang ada kat umah je la... rahman gedik nak makan pisang goreng, aku plak buat bihun goreng! mcm biasa jirang tetangga menghantar juadah! hehehe.. ngam2 buka abg hasni & family sampai! alamak, si Sara ada.. lagi la kecohh umah tu..


rumah mcm penuh... besh plak ble sahur ramai2, teringat zaman kecik2... huhuhu..


2nd day pose...

smlm dgn jayanya keria aku menjadik! haha.. tapi habib dah pelik, nape keria aku warna gold & tak itam mcm biasa, aku jawab.. aku buat dgn kasih sayang! hahaha...

rahman & habib buat ikan bakar! tapi tak tahan tgk aku kerjakan keria, diaorang pun 2 x 10 mencetak keria comel aku! hehehe.. rahman gentel 1 keria, dekat 15minit!!! habib plak comel2 sangat! ape la adik2 aku nie... nak buat satu keria pun, teori nye banyak sangat! hahaha...

masa buka, keria aku paling laku, walau sira tak jadi, almaklumlah aku tak ske manis sanagt, tapi keria ttp sodap! hahaha.. ( nie nak sedapkan ati aku je.. tapi nenek cakap mmg sedap! ahahaha.. )

lepas buka, sume cabut balik... dah lewat dah! karang esok tak bgn sahur puleeekk...

Kenduri arwah

dah seminggu berlalu, tapi sbb aku bz kan. .tak de masa nak tulis.. so aku gedik lebey ari nie.. aku nak citer psl kenduri tu.. hehehehe..

mcm biasa kalo kenduri jiran tetangga datang bwk pisau sendiri tuk kopek bawang! hehehe.. so, aku plak di tugaskan masak tuk tetamu makan tghari.. em.. bikin tom yam la.. senang je! campak2 je sume barang dlm periookk!!

lepas zohor, adik beradik aku sume ada.. kecuali... kak unie & hasbullah! kak unie nun jauh di perantauan... hasbullah plak kat ujung negara! sape suwuh hang blajo kat perlis! adeh...


kami gelak2, kejo2.. mcm bdk2 kecik... agak pelik ble sume abg aku pulang sbg bujang! tak bwk anak2 dan juga tak bawak bini mereka! FREEDOM for me, sbb aku leh kaco abg2 aku, ye lah tak de sape nak jeling aku! huhuhu...


masak nasik 4 gantang ditugaskan pada rahman & abg hasni! wow.. berjaya mereka masak nasi tu! aku ngan abg pis, masak bihun! berat btol sudip besi tu! nasib baik la aku seorang yg gagah! huhuhu...

sblm tu dah goreng serunding dah... mmg sedap aa nasi ambang kuarga chumiran mlm tu.. hahaha... ye la, kami yg masak, orang lain bagi arahan je.. mcm besh je kerja cam nie.. hahahaha...

lepas maghrib sume datang... siap2 la tuk mulakan tahlil.. abes doa, air mata aku mengalir... alangkah seronok jika kegembiraan kami tadi dapat di kongsi bersama mak... :-(

kenduri arwah tu bukan tuk mak sorang.. also buat arwah nazry.. adik beradik aku sume tunduk sepi ble tgk aku bercakap dgn air mata mengalir, tapi aku masih lagi mampu tersenyum... aku rasa mereka seakan memahami apa yang aku sedang lalui...

kami berkemas.. sampai semua terbongkang kepenatan! nasib baik aku cuti esok! yahoooo!!!

Friday, August 14, 2009

Dept dinner @ Sri Ayuthayya

wah.. smlm bos banje makan... sri Ayuthayya kat damansara...

aku redah jam bersama dee da bees! kuar 3 bijik kreta, aku paling lewat kuar sbb dee sebok setelkan hal perihal bos, tapi kreta aku yang sampai dulu... hahahaha....

sampai sana aku bajet tak order lagi, tapi selang aku dok 5 minit, makanan dah sampai! alamak... terpaksa la menganga kerana aku pose ari nie...

main la msg ngan kawan2 lain, sedangkan geng aku sume melantak tak hengat! adeh... aku tak rasa rugi pun...

sbb aku tak bape selera sangat, aku cume abeskan ikan stim tu je.. yang lain aku tak makan sangat! hahahaa...


otw balik, aku bukak radio... tba2 main lagu kerispatih plak... meraung2 aku dalam kreta... huwaaa.. mish kat mr nazry!!! huwaaaa...


balik umah, tuko baju... mandi... tidooo... zzzzzzzz....

Wednesday, August 12, 2009

KAWAN...

aku tak paham ngan kawan2 aku yg tak paham erti kawan... sebok nak bela kawan dia, padahal dia sendiri tak reti nak hargai kawan yg ada.. cemana aku nak cakap????

aku sakit ati ngan ko sangat2!! aku rasa semua yg ko buat selama ni wayang je! pesal aku nak dengar apa ko cakap sedangkan kau tak pernah nak dengar apa aku cakap? tak pernah nak dengar kawan2 ko yg lain cakap?

dunia ko.. dunia aku... ko canang satu dunia ko ada LIVE sendiri! eh... dunia ko ngan dunia kawan2 baru ko je ke??? ada kawan yg sedia ada, ha... tolak tepi.. diaorang tak fun dah.. tak menyokong ape aku buat langsung!! tapi ada ko pikir???? apa yang ko buat tu sume salah??? ko je rasa ko betul???? jawapan2 sampah ko tu menyakitkan ati! tapi kami tahan & sabar je... sbb pe, kami anggap kamu melatah walau umur tak tua mana pun... tu pun tak paham gak!!

ada aku kesah ko nak kawan ngan sape? ada aku kesah ko kemana?? ada aku nak kecik ati??? tak de langsung iri hati! sikit pun tak!!! tapi WAJAR ke apa yang ko buat selama nie?? mulut cakap lain, ati rasa lain!!! woooii.. penat la weii...

aku simpan hari demi hari... aku buang jauh2 sakit ati tu.. ala.. aku tak kesah la ilang kawan yg pentingkan diri sendiri... bukan aku bangga ngan diri aku, tapi aku bangga aku kenal ngan ko, sbb dari situ aku tau satu lagi jenis kawan yg aku rasa tak bagus tuk di jadikan kawan yang katanya " best buddy sampai mati!! " padahal... nak mintak tolong satu mende kecik pun, merayu2 macam nak mati!

tak yah la nak wayang lagi depan aku... aku dah booosan!!!

Monday, August 10, 2009

Appy Besday Sabrina..

akhirnya... seperti yg dirancang.. semua menjadi... hehehe... kakak happy luar biasa ari tu... kami makan banyak2... kami borak banyak2... kami buat lawak sampai nak pecah perooott!! kami buli kakak habis habisan!! hahaha... sian kakak... nyway.. that's your besday fren!

tapi aku tak ambik gambo... adeh.. aku lupe daaa...

thank pada kawan2 yg menyokong... yg reply msg tak dapat pergi tu, tima kacih banyak2... aku tahu korang prihatin... tapi nak uat cemana kan.. dah ada aral, tak dapat la datang...


yg datang???? pergh.. puad boypren kesayangan kakak! harus lah ada... hahaha... yg pastinya BEG IJAO dia tu punca kakak tau kewujudan PUAD kat situ! hampeh ko puad! aku mencik beg ijao kamu tu!!


walau aku tak sihat.. tekak sakit, badan sakit... idung sumbat.. aku buat2 je mcm tak sakit... ble balik umah, aduh.. tekak aku mcm kena bakar... nafas dah rasa panas! idung dah mcm naga! ditambah ati yg panas!!! nasib baik ubat flu tu membantu aku padamkan api marah aku tu!!

apepun... apy besday sabrina... sayang kamu... moga apa yg kamu impikan itu tercapai...

Tuesday, August 4, 2009

mengapa berakhir begini...

at first aku tak bule nak cerita.. tapi aku rasa tak elok aku simpan... suke korang nak kata apa... tapi aku nak luahkan apa yg aku rasa...


aku tak pernah jumpe orang yg baik mcm dia...
aku tak pernah jumpe orang yg lurus mcm dia..

ble buat lawak kami gelak sampai nak muntah...
ble bersedey.. dia hulurkan tangan kesat air mata...

kalo aku merajuk.. 2 minggu baru dia datang pujuk..
kalo dia merajuk 2 bulan aku buat tak tau...

teman aku lepak kalo balik kg..
teman aku gelak time aku bengong...

ble aku berangan... dia tolong sambung..
ble dia berangan.. aku lah tukang hancur!!


ble besday aku muncul... dia tak nak ajak aku kuar..
dia kata.. " kamu sambut la dgn kawan2 kamu.."

aku yg menangis teresak2 di malam harijadi aku, tapi tak pernah aku kabarkan pada sesiapa...

aku fikir.. dia slalu menanti aku...

tapi kenapa.. selang 3 hari.. aku tak sedap ati... aku col dia banyak kali.. tapi tak dapat... takkan dia terlalu kecewa sampai tutup hp dia?????

hari ke 4 aku masih lagi mencari dia...still unreachable! nape nie????

petang tu.. aku dapat fon col.. " tolong bagi no abg naz cepat! aku nak sekarang!!!! " tak banyak tanya.. aku fwd je...

selang bape minit.. aku col brotherhood dia! kami gelak sakan... mengenangkan satu peristiwa sengal satu masa dulu...

letak je hp... aku letak hp kat tepi aku.. mata aku tenung hp tu... trus masuk satu msg... aku bukak... " naz xcident... now ICU.. Hospital Klang. "... tersentap aku...


mlm tu aku tak henti berdoa.. moga dia selamat... selepas operation mlm tu, doktor kata harapan dia amatlah tipis.. aku menangis ble dapat berita tu... kamu tunggu saya datang... saya jenguk kamu esok ptg...

ahad yg ceria, aku bangun awal... aku nak pulang cepat... lagi setengah jam aku sampai... yeay...

alamak.. bas berhenti pulak... aku turun sorang pegi toilet... hp aku tak bawak.. ala.. lagi setengah jam aku sampai .. ape la sangat..

naik je bas, aku trus dapatkan hp.. ada miscol! arghh... aku tak suke berita buruk!! msg masuk!! " naz dah tak de lagi.. " satu badan menggigil... aku tak percaya...

aku menangis sepanjang jalan... kenapa dia tak nak tunggu aku walau setengah jam??? sekejap je lagi aku sampai... nape tak nak tunggu????

aku drive laju ke hospital, aku sempat jumpa dia buat kali terakhir... sekujur tubuh.. di depan aku.. esakan aku makin kuat.. akhirnya aku lari kuar dr situ... ya allah... dia sudah tak bernyawa... ingin saja aku peluk badannya... badan aku terasa kerdil... lemah... air mata aku tak berhenti mengalir...

waktu jenazah di bawa tuk di sembahyangkan.. mata aku merenung ke van tu.. apa lah daya aku... harap kamu dgr apa yg aku cuba sampaikan...

aku mula terima dia sudah tiada... walau aku tak pernah mengaku aku sayang dia, tapi dia sentiasa sabar menanti aku...

alfatihah...

Mohd nazry md Yassin ( 16 Apr 1980 - 2 Aug 2009 ).

semoga rohnya di tempatkan dgn orang yg beriman.. A.S.K.

kasih yg hilang...

Demi cinta ...

Kerispatih - Demi Cinta
Maaf, ku telah menyakitimu
Ku telah kecewakanmu
Bahkan ku sia - siakan hidupku,
dan kubawa kau s’perti diriku

Walau hati ini t’rus menangis
Menahan kesakitan ini
Tapi ku lakukan semua demi cinta
Akhirnya juga harus ku relakan kehilangan cinta sejatiku
Segalanya t’lah ku berikan
Juga semua kekuranganku
Jika memang ini yang terbaik
Untuk diriku dan dirinya
Kan ku t’rima semua demi cinta

Jujur, aku tak kuasa,
saat terakhir ku genggam tanganmu
Namun yang pasti terjadi,
kita mungkin tak bersama lagi
Bila nanti esok hari
Ku temukan dirimu bahagia
Ijinkan aku titipkan kisah cinta kita selamanya


* aku dedicated lagu ni tuk orang yg aku sayang...

Mohd Nazry bin Md yasin yg telah pulang kerahmatullah pada 2 Aug 2009.

al fatihah....

Besday aku..

huwaa... tahun ni genap aku 29 tahun... mak aaii.. cepatnya... tapi tak pe.. bersyukur je... badan masih lagi kuat... otak msih lagi cerdas walau badan sudah jadi gemok! ahaks...


thank pada kawan2 yg celebrate besday aku tu... pada kawan2 yg wish kat SMS.. korang mmg besh! pada yg wish kat forum... time kasih banyak...

to adeed... hah.. prank kamu tak menjadi!! kamu mmg perosak majlis!! moralnya.. lenkali nak anto sms, jgn nk cepat je! FOKUS tu pentinG! kan aku dah tau projek kamu itu.. ahahaha...


moga2.. my wish come true!! yeay... thanks everybody...